آرامش نقره ای

عشق حیاط خلوتی دارد به وسعت همه‌ی زیبایی ها؛

گلهایش همه از جنس تماشای دوست!

دیوار هایش ساخته از خشت وفا . 

صندلی هایش نقره کوب‌ند و رو به سوی چشمه سار .

نهری است آن میان،پر ز آرامش. 

روی شاخسار سپیدارش، بانگ تصنیف قناری‌ است هر دم. 

صدای خدا از همه جا می پیچد. 

رشته ها،رشته‌ی دوستی است.حلقه ها حلقه‌ی ایمان. 

نرگس و نسرین رنگ‌فرش قدم گاهش. 

همه جا آرام است و شقایق بیدار. 

دل من پر می‌کشد تا حریم حرم عشق، لحظه‌ای که به تماشای تو ام.آن لحظه ها را نام نهادم؛ 

"آرامش نقره‌ای"

(میثم.ن)