پر از بیهودگی

خیلی وقت بود اپ نکرده بودم!

یا بهتره بگم حرف دلمو ننوشته بودم اما به خواسته ی یکی از دوستان اپیدم

این روزا رنگ زندگی همه ی ادما خاکستری شده!مثه هوای پاییز

این دلتنگی ها ادمو یاد سردی و عاشقی ،جدایی و دلتنگی ، فراموشی و خیلی چیزای دیگه می ندازه!

انگار که هر روز پاییزه

اما قشنگه!

می دونی چی ؟

اینکه احمقانه به اومدن بهار ایمان داشته باشیم قشنگه

برای من که یک روز زندگیم هر روز تکرار میشه

حال روزم مثه یه مرغ مهاجره که هم بالش شکسته هم هوای پرواز تو سرشه

نه پای رفتن!نه تاب ماندن

اما نشستم کنار ساحل زندگیو چشمامو به دریای دوختم

میدونم هیشکی به دادم نمیرسه اما نعره و خروش دریا بهم میگه که هنوز امیدی هست!

ما که دلمون مثه کویره اما برای شما دلی مثه دریا ارزو میکنم

دریایی که از خوشی ارومه و از عشق متلاطم

بزرگی و عضمتی مثه اسمون ارزو میکنم که حتی بلندترن قله های دنیا هم دستشون بهتون نرسه

و برای دل پر سوز خودم یک نسیم دوستی....