تبریک

اقا این خرداد 92 عجب ماهی شده هاااااااا

تو تاریخ می نویسن این ماه رو!

اون از روحانی اینم از صعود تیم ملی!

فکر کنم جمعه هم امام زمان ظهور کنه

خیلی تبریک

بازم رقص و شادی خیابونی

چه هفته ایه این هفته

جشن...

همه اونایی که تو مهمونیا می گفتن ما رقص بلد نیستیم رو به زور از تو خیابون جمع کردیم

یه چیزی:

کل جشن یه طرف این چیزیم که می خوام بگم یه طرف؛

یه جا همگی جمع شده بودیم داشتیم عشق و حال می کردیم که یه حاج اقایی با لباس روحانیت و عکس روحانی اومد وسط مون وایساد(هیچ کاری نکردا! فکر نکنید اونم رقصید )

همه براش سوت کشیدن و دست زدن.کلی ام دورش رقصیدن

خداییش خیلی باحال بود! شیخ به این راه دستی ندیده بودم

این عکس اون حاج اقاهه

نمیگم جاتون خالی چون می دونم همه تون تو شهرهای خودتون کلی خوشحالی کردین!

به امید شادی روز افزون تو این 8سال پیش رو

تبـــــــــــــریک

آقای حسن روحانی با اکثریت آرا رییس جمهور شد!

الو

این اهنگ 1000 تا خاطره خوب و بد رو تو ذهنم تداعی می کنم

هر وقت گوش می کنم نا خود اگاه بغض میکنم.


الو چرا قطع کردی
چرا دوباره قهر کردی
یه چیز می پرسم
بعد دیگه کاریت ندارم
الو می شه برگردی
الو می شه برگردی
الو خوب گوشاتو وا کن
به نگاه به قبلا کن
حرفمو می زنم بعدشم گوشی رو می زارم
خودت اگه خواستی صدام کن
الو سلام نمی تونم از فکرت درام
من هنوزم مثل قبلام
هنوز مثل نفسی برام
الو سلام نمی تونم از فکرت درام
من هنوزم مثل قبلام
هنوز مثل نفسی برام
اصلا نداشتم روز خوبی
دیگه بوی اون نیست
فکر کردم خونه موندی
ولی رفتی واسه من چیزنمونده
مگه می شه نباشیو
دور بر من شلوغ باشه
یه دیونه که دوست داره
صبح بخوابه و غروب پاشه
تو از من یه عصبی ساختی
که هی داد بزنه تو روت وایسه
تو معلوم نبود حرفات کدومش
دروغه کدومش راسته
تو با نگات می چزونی
اصلا بعید نیست بتونی بدون من
بتونی بمونی و بری با اونا که دوستشونی
الو ندیدی چه سرده خونه
پاشو بیا این به نفع هر دومونه
اخه دیونه جز تو کی گرمه دستاش
دیگه نرو یکم فکر منم باش
الو چرا قطع کردی
چرا دوباره قهر کردی
یه چیز می پرسم
بعد دیگه کاریت ندارم
الو می شه برگردی
الو می شه برگردی
الو سلام نمی تونم از فکرت درام
من هنوزم مثل قبلام
هنوز مثل نفسی برام


هیچوقت اون لحظه های بد رو فراموش نمی کنم!

این اهنگ حس مردن رو تو من زنده می کنه!

اونکه رفت...

یه بزرگی میگه:اونی که رفت،به حرمت گهی که خورده نباید برگرده!

خخخ

یه پسر خاله دارم 7 سالشه!

خیلی شلوغ میکرد،منم حسابی کتکش زدم!

با گریه اومد جلوم شرتشو کشید پایین گفت داداشی من دو تا غده سرطانی دارم! اینقد منو اذیت نکن یک سال بیشتر زنده نیستم

شعر -18 پسورد تاریخ تولدم

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

قابل توجه دوستان عزیز

پیغام بلاگ اسکای برای کاربران:


کاربر گرامی به اطلاع میرسانیم به منظور بارگزاری نسخه جدید سایت بلاگ اسکای از بامداد سه شنبه 14 خرداد 92 دسترسی شما به پنل مدیریت وبلاگتان قطع خواهد شد. این به روز رسانی طبق تخمین های انجام گرفته حداقل 48 ساعت به طول خواهد انجامید. قابل ذکر است در طول این مدت وبلاگهای شما بدون اشکال باز خواهند شد ولی امکان درج نظر توسط بازدیدکنندگان وبلاگتان وجود ندارد.  تمام تلاش خود را خواهیم کرد این به روز رسانی در حداقل زمان ممکن انجام شود.
پیشاپیش از صبر و شکیبایی شما سپاسگزاریم

تومور2 - علیرضا آذر


زندگی یک چمدان است که می آوریش


بار و بندیل سبک میکنی و میبریش


خودکشی مرگ قشنگی که به ان دل بستم


دست کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم


گاه و بی گاه پر از پنجرهای خطرم


به سرم میزند این مرتبه حتمن بپرم


گاه و بی گاه شقیقست و تفنگی که منم


قرص ماهی که تو باشی و پلنگ ی که منم


چمدان دست تو و ترس به چشمان من است


این غم انگیز تین حالت غمگین شدن است


قبل رفتن دو سه خط فحش بده داد بکش


هی تکانم بده نفرین کن و فریاد بکش


قبل رفتن بگذار از ته دل آ ه شوم


طوری از ریشه بکش اره که کوتاه شوم


مثل سیگار خطر ناک ترین دودم باش


شعله آغوش کنم حضرت نمرودم باش


مثل سیگار بگیرانم و خاکستر کن


هرچه با من همه کردند از آن بدتر کن


مثل سیگار تمامم کن و ترکم کن باز


مثل سیگار تمامم کن و دورم انداز


من خرابم بنشین زحمت آوا ر نکش


نفست باز گرفت اینهمه سیگار نکش


آن به هر لحظه تبدار تو پیوند منم


آنقدر داغ به جانم که دماوند منم


توله گرگی که در اندیشه شریان منی


کاسه خونی جگری سوخته مهمان منی


چشم بادام دهان پسته زبان شیر و شکر


جام معجون مجسم شده این گرگ پدر


تا مرا مینگرد قافیه را میبازم


بازی منتهی العافیه را میبازم


سیب سیر است تن انگیزه هر آه منم


رطب عرش نخیلو قد کوتاه منم


ماده آهوی چمن هوبره سینه بلور


قاب قوسین دهن شاپری قلعه دور


مظهر جان پلنگ ام که به ماه میبندم


و بجز ماه دل از آدم و عالم کندم


ماه بیرون زده از کنگره پیرهنم


نکند خیز برم پنجه به خالی بزنم


خندهای نمکین ات تاب دریاچه قم


بغضهایت رقمی سرد تر از قرن اتم


موی برهم زده ات جنگی انبوه از دود


و دو آتشکده در پیرهنت پنهان بود


قصه های کهن از چشم تو آغاز شدند


شاعران با لب تو قافیه پرداز شدند


هر پسر بچه که راهش به خیابان تو خورد


یکشبه مرد شد و یکه به میدان زد و مُرد


من تورا دیدم و آرام به خاک افتادم


و از آن روز که در بند توام آزادم


چشممان خورد به هم صاعقه زد پلکم سوخت


نیزه یی جمجمه ام را به گلوبند تو دوخت


سرم انگار به جوش آمد و مغزم پوسید


سرطانی شدم و مرگ لبم را بوسید


دوزخ نی شدم و شعله دواندم به تنت


شعله پوشیدم و و مشغول پدر سوختنت


خودم آمدم انگار تویی در من بود


این کمی بیشتر از دل به کسی بستن بود


پیش چشم همه از خویش یلی ساخته ام


پیش چشمان تو اما سپر انداخته ام


ناگهان دشنه به پشت آمد و تا بیخ نشست


ماه من روی گرفت و سر مریخ نشست


آس در مشت مرا لاشخوران قاپ زدند


کرکسان قاعده را از همه بهتر بلدند


چای داغی که دلم بود به دستت دادم


آنقدر سرد شدم از دهنت افتادم


و زمینی که قسم خورد شکستم بدهد


و زمان چمبره زد کار به دستم بدهد


تو نباشی من از آینده خود پیر ترم


از خر زخمی ابلیس زمین گیر ترم


تو نباشی من از اعماق غرورم دورم


زیر بیرحم ترین زاویه ساتورم


تو نباشی من این پنجره ها هم زردیم


شاید آخر سر پائیز توافق کردیم


هرکسی شعله شد و داغ به جانم زد و رفت


من تورا دود دهن روی دهانم زد و رفت


همه ی شهر محیاست مبادا که تورا


آتش معرکه بالاست مبادا که تورا


این جماعت همه گرگند مبادا که تورا


پی یک شام بزرگند مبادا که تورا


دانه و دام زیاد است مبادا که تورا


مرد بدنام زیاد است مبادا که تورا


پشت دیوار نشستند مبادا که تورا


نا نجیبان همه هستند مبادا که تورا


تا مبادا که تورا باز مبادا که تورا


پرده بر پنجره انداز مبادا که تورا


دل به دریا زده یی پهنه سراب است نرو


برف و کولاک زده راه خراب است نرو


بی تو من با بدن لخت خیابان چه کنم


با غم انگیز ترین حالت تهران چه کنم


بی تو پتیاره پائیز مرا میشکند


این شب وسوسه انگیز مرا میشکند


بی تو بی کار و کسم وسعت پشتم خالیست


گل تو باشی من مفلوک دو مشتم خالیست


بی تو تقویم پر از جمعه بی حوصله هاست


و جهان مادر آبستن خط فاصله هاست


پسری خیر ندیده م که دگر شک دارم


بعد از این هم به دعاهای پدر شک دارم


میپرم دلهره کافیست خدایا تو ببخش


خودکشی دست خودم نیست خدایا تو ببخش